Βατόμουρο: Μια απαιτητική καλλιέργεια

Οι καρποί του βατόμουρου καταναλώνονται νωποί, αλλά έχουν χρήση και στη ζαχαροπλαστική, καθώς και στην παρασκευή φυσικών αρωμάτων και χρωμάτων. Το χρώμα, το μέγεθος του καρπού, η σκληρότητά του, η συνεκτικότητα της σάρκας του, το ph του χυμού κ.ά., είναι χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την εμπορευσιμότητά του.

Ως φυτό, το βατόμουρο ευδοκιμεί στην Ευρώπη και το γένος Eubatus περιλαμβάνει πολλά είδη που προέρχονται από φυσικές διασταυρώσεις, γεγονός που κάνει δύσκολη την ταξινόμησή τους. Υπάρχουν φυτά και έρποντα και ορθόκλαδα, και αειθαλή και φυλλοβόλα.

Τα περισσότερα ορθόκλαδα βατόμουρα πολλαπλασιάζονται με παραφυάδες και μοσχεύματα ριζών, ενώ τα έρποντα πολλαπλασιάζονται κυρίως με καταβολάδες και μοσχεύματα βλαστών.

Το ριζικό τους σύστημα είναι πολυετές, ενώ οι κληματίδες τους είναι διετείς. Ανάλογα με το είδος απαιτείται διαφορετικό διάστημα χαμηλών θερμοκρασιών, προκειμένου να διακοπεί ο λήθαργος και να ανθίσει το φυτό, κι αυτό συμβαίνει από το δεύτερο έτος και μετά.

Εγκατάσταση

Η εγκατάσταση της φυτείας γίνεται την Άνοιξη, φυτεύοντας φυτά ύψους 30-45 εκατοστών, σε αποστάσεις 1,5-3 μέτρα επί της γραμμής φύτευσης και 3 μέτρα ανάμεσα στις γραμμές. Η απόσταση αυτή γίνεται 4-5 μέτρα σε περίπτωση μηχανικής συγκομιδής. Πριν τη φύτευση, εφαρμόζεται στο έδαφος η κατάλληλη για την καλλιέργεια λίπανση.

Το φυτό έχει παραγωγική ζωή 12-13 χρόνια, ξεκινώντας, όπως αναφέρθηκε, από το δεύτερο έτος. Η μέση απόδοση μίας φυτείας ανά έτος είναι 500-1.000 κιλά ανά στρέμμα.

Κατά την εγκατάσταση μιας φυτείας βατόμουρων πρέπει να ληφθούν υπόψη διάφοροι παράγοντες, με κυριότερο αυτόν της εξασφαλισμένης, κατά το δυνατόν, διάθεσης του παραγόμενο προϊόντος στην αγορά. Άλλοι παράγοντες που πρέπει να συνεκτιμηθούν είναι:

    Η επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας που θα επηρεάσει αρχικά την καρπόδεση (αν και οι περισσότερες είναι αυτογόνιμες), τον τρόπο συγκομιδής του καρπού (μηχανική ή με το χέρι), αλλά και την εμπορευσιμότητά του.
    Η άρδευση της φυτείας, καθώς απαιτούνται περίπου 25 χιλιοστά βροχής ανά εβδομάδα κατά την περίοδο αύξησης των φυτών.
    Τα έξοδα της συγκομιδής, όπως και η μετασυλλεκτική μεταχείριση του καρπού.
    Η φροντίδα που πρέπει να επιδείξει ο γεωργός για την καλή ανάπτυξη των φυτών που περιλαμβάνει το κλάδεμα μόρφωσης και καρποφορίας, την καλλιέργεια του εδάφους και τη ζιζανιοκτονία, όπως και τη φυτοπροστασία για την καταπολέμηση των εχθρών και των ασθενειών.
 (Παρατήρηση: Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται με τη συνεργασία της οικονομικής και αγροτικής εφημερίδας “ΠΑΡΑΓΩΓΗ” (κυκλοφορεί στα περίπτερα κάθε  Σάββατο), www.paragogi.net )
πηγή: pemptousia.gr
.

Μύρτιλλα, βατόμουρα, σμέουρα… φουλ αντιοξειδωτικά!