Οι πρώτες αναφορές των θρεπτικών ιδιοτήτων που έχουν τα χόρτα καταγράφηκαν από την αρχαιότητα και φυσικά, επιβεβαιώνονται και σήμερα. Για τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Κινέζους και τους Άραβες, τα χόρτα είχαν θεραπευτικές ιδιότητες είτε μαγειρεμένα σε διάφορα φαγητά, είτε ως αφεψήματα.
Συγκεκριμένα, τα ραδίκια είναι ίσως ένα από τα αγαπημένα άγρια χόρτα της Μεσογείου. Τρώγονται κυρίως βραστά, αλλά και ωμά σε σαλάτες και θεωρούνται ένα άριστο τονωτικό για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Το ραδίκι διαθέτει διουρητικές ιδιότητες και ο ζωμός του αποτελεί ένα τονωτικό αφέψημα για τον οργανισμό, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με λίγες σταγόνες λεμονιού.
Ο Ησίοδος είχε πει: Να φας τσουκνίδα για να προστατευτείς από όλες τις ασθένειες του έτους. Αιώνες αργότερα, αποδείχτηκε ότι τα λόγια αυτά δεν έκρυβαν καμία υπερβολή. Πράγματι, το μικρό αυτό φυτό είναι αρκετά πολύτιμο, πλούσιο σε βιταμίνη Α και C, σίδηρο, κάλιο, μαγγάνιο. Η αφθονία του σε Καροτίνη Β θωρακίζει τον οργανισμό και προλαμβάνει την ανάπτυξη των ‘ελεύθερων ριζών’, συμβάλλοντας στην προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα.
Το μελισσόχορτο και η παπαρούνα (το λουλούδι της Θεάς Δήμητρας) θεωρούνται ελιξίρια της νεότητας και φυσικά ηρεμιστικά.
Σύμφωνα με αναλύσεις, έχει διαπιστωθεί ότι τα χόρτα περιέχουν φλαβονοειδή, δηλαδή αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες προφυλάσσουν από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τον καρκίνο. Τα χόρτα με την υψηλότερη συγκέντρωση φλαβονοειδών είναι το μάραθο, το πράσο, η παπαρούνα, το λάπαθο και το άγριο καρότο.
Αναρίθμητα είναι τα χόρτα όπως και οι ιδιότητες που προσφέρουν στον άνθρωπο. Είναι σημαντικό βέβαια να σημειωθεί ότι τα άγρια χόρτα διατηρούν αναλλοίωτα τα περισσότερα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά τους ακόμη και όταν τα μαγειρεύουμε!
πηγή: capital.gr
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου